S. Karen Katarzyna Trafankowska
Od 1992 roku nazaretanka.
Ukończyła studia na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, kierunek wychowanie muzyczne oraz Podyplomowe Studium Chórmistrzowskie w Bydgoszczy – z wyróżnieniem.
W lutym 2012 r. uzyskała stopień doktora sztuki muzycznej (specjalność dyrygowanie).
Od początku życia zakonnego prowadzi chór w Zgromadzeniu Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, śpiewając podczas liturgii, a także koncertując w Stanach Zjednoczonych, we Włoszech, w Wielkiej Brytanii. Z zespołem sióstr nagrała kilka płyt. W roku 1997 prowadziła chóry podczas wizyty ojca świętego Jana Pawła II w Zakopanem.
Od 1995 r. pracowała w szkołach Sióstr Nazaretanek w Kaliszu jako nauczyciel muzyki oraz dyrygent Dziecięco-Młodzieżowego Chóru Szkół Nazaretańskich, z którym koncertowała w Polsce i za granicą (Wielka Brytania, Belgia, Łotwa, Słowacja). Chór współpracował m.in. z Filharmonią Kaliską oraz zespołem Lumen, z którymi również nagrał kilka płyt: Pop oratorium Miłosierdzie Boże, Psalmy Dawida, Kolędy, Oratorium na Boże Narodzenie, Kantata o Matce Bożej.
Od roku 2017 mieszka w Warszawie, gdzie prowadzi działalność artystyczną i pedagogiczną również w szkołach Sióstr Nazaretanek.
Przez kilkanaście lat związana była z Ogólnopolskim Teatrem Muzycznym Futryna, z którym wspólnie przygotowała kilka projektów jako dyrygent, nauczyciel emisji głosu i kierownik muzyczny chóru. Jest autorem muzyki, opracowań chóralnych do przedstawień oraz pieśni liturgicznych.
Prowadziła też zajęcia metodyki przedmiotu wiedzy o kulturze na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM, zajęcia dyrygowania i emisji głosu w Diecezjalnym Studium Organistowskim w Kaliszu, od kilku lat współpracuje z Wrocławskim Liturgicznym Studium Wokalnym, a także prowadzi warsztaty muzyczno-liturgiczne w różnych miastach Polski.
Poprzez śpiew potrafimy wyrazić to, co mamy w sobie
najgłębszego, najtkliwszego i najbogatszego.
Co więcej – możemy w ten sposób obdarzać innych.
Dyrygowaniem natomiast pomagamy sobie i chórzystom
wydobywać część prawdy o nas samych.
I zawsze jest to piękne.
